- ცოტა ხნის წინ, მეგობრებთან, ირაკლისთან და ვასოსთან საუბრის დროს გამოვთქვი სურვილი რომ დამეწერა, ტუტორიალი როგორ უნდა ამოიცნო ყლე ან გამოყლევებული, ორივემ მომიწონა ჩანაფიქრი მაგრამ მითხრეს რომ ვერ დავწერდი, მე თავიდან შევეწინაღმდეგე მაგრამ შემდეგ მიხვდი რომ მართლები იყვნენ. ალბათ ასაკის ბრალია და რეფორმიზმისკენ გადაგდებული ლუკმის.
- თითქმის 10 წლიანი(სინამდვილეში 8 წელია, უბრალოდ ათი ბევრად უკეთ ჟღერს) მემარცხენე აქტივიზმის დროს დაგროვებული გამოცდილებით დავასკვენი, რომ არ არსებობს იმაზე უხეირო მოკავშირე ვიდრე მემარცხენე ლიბერალია და იმაზე ცუდი ტიპი ვიდრე საშუალო სტატისტიკური ანარქისტია. მორალიზატორობის მორევში ჩავარდნილ მემარცხენეს ყოველთვის ურჩევნია, ოპოზიციაში იყოს, ხოლო ანარქისტს უბრალოდ დაყლევებული იყოს “ავტორიტატი” მემარცხენეების ჯინაზე.
- კოსპიროლოგიის არასოდეს მჯეროდა, მაგრამ ცოტა ხანი მომიწია შეხება ისეთ ხალხთან რომლებიც ქმნიან ქვეყნის პოლიტიკას, ახლა უკვე მტკიცედ მწამს, რომ ნებისმიერი კონსპიროლოგიის უკან იდიოტიზმის აუხსნელი მაგალითები იმალება, კონსპიროლოგიის განსაკუთრებით მძიმე ვარიანტები, ე.წ კონსერვატორი კოსპიროლოგები და მათთან მებრძოლი მოევროპელო ყლე ბავშვები არიან. (ამ შემთხვევაში ყლე ბავშვობას ასაკი არ აქვს)
- ინტელექტუალურად ყველაზე საინტერესო ტიპები მემარცხენეები არიან, ყველა არა, მარქსისტები, კონსერვატორები, და გაწი გამოწიე ზოგიერთი ლიბერალი, უსარგებლო ანარქისტები.
- სწავლა სიბერემდეა, არადა რატომღაც მგონია რომ ვინც ამას იძახდა და იძახის როგორც წესი საკუთარ თავს არ გულისხმობენ და არც იმას რასაც სწავლა ქვია, უფრო რაღაც ცხოვრებისეულ მომენტებზე აკეთებენ აქცენტს, მაგალითად წყალგაყვანილობის გათემვას, (ეჭვი მაქვს ამის სწავლა ჩემთვის ქრისტეს სასსწაულებზე მეტი იქნება) მე კი მაგისტრანტი გავხდი, ოდესმე დოქტორანტიც გავხდები, რაიმეთი ხომ მაინც უნდა გავაგრძელო ოჯახის ტრადიციები. თან აღმოვაჩინე რომ საკმაოდ კარგი ლექტორი ვარ, ეს აღმოჩენა არ ვიცი იმიტომ გავაკეთე რომ საკუთარ თავზე ვარ შეყვარებული ტუ საფუძველი მქონდა მაგრამ აშკარად ზაფხულში, ჩატარებულ ებერტის ფონდის და პროგრესული ფორუმის ტრენინგებზე საკაიფოდ ვკითხულობდი თემებს.
- ასაკთან ერთად უფრო რბილი ვხდები, ადრე თავს ვალდებულად ვთლიდი ფეისბუკის, ფორუმის მეშვეობით, ნებისმიერ სისულელეზე გამემახვილებინა ყურადღება და დაუღალავად მებრძოლა მის წინააღდეგ, ახლა კი პრინციპში, მოსტყნიათ პატრონი.
- ბოლო პერიოდში საკუთარ თავზე დაკვირვებისას კიდევ ერთი ტენდენცია აღმოვაჩინე, აღარ ვიმატებ ფეისბუკზე ნაშებს, პრინციპში იმ ტემპებით რა ტემპებითაც უკვე არსებული მარაგების ათვისებას ვახდენ , მრავალათეულწლიანი სტრატეგიული მარაგები მაქვს.
- მიხარია რომ იმ ქვეყანაში ვცხოვრობ სადაც კაზანტიპი ჩატარდა, არ ვიცი რომელი ტიპები უფრო არ მევასებიან, რომლებიც თვლიან რომ “ევროპა” კაზანტიპია თუ ისინი ვინც თვლიან რომ კაზანტიპის გამო აბაროტს იღებს ღმერთი, ერთადერთი რაც მათი განკითხვსგან თავს მაკავებინებს, შუაშისტის არაკომფორტული პოზიციაა.
- ბევრი რამე არ ვიცი მაგრამ ერთი უეჭველი ვიცი, ყველაზე კარგი სერიალი, the wire არის, ყველაზე კარგი სიტკომი friends და ყველა დროის ყველაზე ცუდი სერიალი falling skies .
- ნაცებმა გაიარეს სექტის ეტაპი და უკვე ორგანიზებული რელიგია არიან.
- განსხვავება ასავალ დასავალის მკითხველსა და ნაცებს შორის ინგლისურ ენაზე გადის.
- რამდენიმე თვის წინ, ერთ პატარა პოსტში დავწერე რომ თეორიულად, ვარაუდის დონეზე წარმოვიდგინოთ რომ ომი მართლა აფხაზებმა მოგვიგეს თქო და ამ რეალობით ვილაპარაკოთ თქო, თეორიულად თქო მაგრამ ასეთი ერთსულოვნება როგორიც ნაცებსა და ლიბერალ ყლე ბავშვებს შორის იყო მგონი არასოდეს მქონდა ნანახი, ზოგმა იცის მითხრა შენ სად იყავი, მე რომ ამას ვწერდიო, რამდენიმე მამაჩემის კბილა თუ არა ოდნავ უმცროსმა პროფესორმა ისეთები დამიწერა რომ პრინციპში ან უნდა დამესტრელა ან უნდა გამეტარებინა, მოკლედ ქართველი ლიბერალი რომ გათალო, სარკისებულად არეკლილი ქართველი ჯიგარი პატრიოტი გამოითლება.
- წელს ყველაზე კარგად დავისვენე, აგვისტოს 7-20 აგვისტოს ჩათვლით ურიცხვი რაოდენობის ცივილიზაცია ვიტამაშე, ყოველ 3,5 დღეში მეგობრებთან ერთად, იმ სიცხეებში ვსვამდით, შედეგად რეიტინგებში წინ წავიწიე და ბოლომდე გავანადგურე ყველანაირი ფინანსური რეზერვები, სანამ შემიცოდებთ, მეც მოშნად შემეცოდა საკუთარი თავი.
- პირველად ვიყავი მეჯვარე, ვახოს ქორწილში, მინდა ვთქვა რომ კარგი იყო, უბრალოდ ჯვარის დაწერის ქართული ტრადიცია უბრალოდ უშნო და არქაული არ არის, იდიოტიზმიცაა, თან სიძე-დედოფალ, მეჯვარეების სახით 80 პროცენტი ათეისტი იყო მაგრამ ქორწილი ხომ ოჯახის არის, არადა ძნ საკაიფო გამოვიდა.
- საი ფაის კითხვას დავუბრუნდი, ჯორჯ მარტინი ძნ თესლი მწერალი ყოფილა ხოლო დენ სიმონსი კი საოცარ ეპიკურ საი ფაის წერს, უბრალოდ ლიტერატურული ბოდიალი რომ არ უყვარდეს, ჯორჯ მარტინი იქნებოდა(ვითომ ძნ ჭკვიანური ჩანართი)
- მოკლედ 29 წელი ისევე მიხარია როგორც 19 წელი მიხაროდა, მართალია მხოლოდ ციფრები იცვლება, მაგრამ 30 მაინც სხვა პასუხისმგებლობაა, ნუ თავს მაინც მოვიტყუებ.
პოსტი დაწერილია ამ რუსული სტონერ მეტალ სიმღერის ფონზე.
ნიკუშა მარქსის ბლოგი 