5 ნაკლებად დაფასებული კომედიური სერიალი

ბავშვობაში ბებიაჩემის  სერიალების სიყვარული ჩემი ერთ–ერთი უსაყვარლესი საღლაბურცო თემა იყო . ახლაც არ დამავიწყდება ის  თუ როგორი გაკვირვებული ვუყურებდი როდესაც ბებიაჩემი მთელი ემოციებით განიცდიდა  გვადალუპეს ტრაგიკულ ბედს, როგორ თანაუგრძნობდა კასანდრას მის დაუვიწყარ თავგადასავალში და ასე შემდგომ. ეს ტრადიცია დღესაც გრძელდება საბედნიეროდ და  ალბათ არის რაღაც ირონიის მარცვალი იმ ფაქტში,  რომ დღეს მეც სერიალის ნარკომანი ვარ, საგანგაშო რაოდენობის სერიალების ყურებას ისიც ემატება რომ ლამის ყველაფერს ვუყურებ, ნამდვილი სერიალის ნარკომანები მიხვდებიან თუ  რა გრძნობაა  ეს როდესაც ამთავრებ კარგ სერიალს და საყურებლად მხოლოდ ჩიფსების თაობა თუ გრჩება(რომლის ყურებას ისევ გვადალუპეს და კასანდრას დაუვიწყარი თავგადასავალი სჯობს) ,  ასეთ დროს ხშირად მომდომებია რაიმე სარჩევი  სერიალების რომლის ყურების დროს არ ჩაგეძინება ან  დროის დაკარგულობის შეგრძნება არ დაგრჩება.  დღეს კომედიური ჟანრის სერიალებს განვიხილავ

5. ადგილი– Jeeves and Wooster 
წელი–1990-1993
სეზონების რაოდენობა-4
imdb შეფასება-8,8
მსახიობები- ჰიუ ლორი, სტივენ ფრაი.


პელემ ვუდხაუზის მოთხრობების მიხედვით გადაღებული სერიალი 1930 იანი წლების “ოქროს თაობის” ინგლისისურ არისტოკრატიაზეა ეხება, ეს დაახლოებით ჰგავს ჩვენი მამების თაობის ბრეჟნევის ეპოქას როდესაც, დიდი იმპერიის დასასრულის დასაწყისია დაწყებული და ეს ეპოქა შემდგომი თაობებისთვის იმპერიული ტრფობის ნაწილია, მაგრამ სერიალზე ეს ნაკლებად აისახება, სერიალი ორი ინგლისელის ცხოვრებაზეა, არისტოკრატი  უსაქმურის ვუდსტერის(ჰიუ ლორი) და მისი კამერდინერის(ჯივსზე) თავგადასავლებზე, სერიალში ბევრია კლასიკური ინგლისური იუმორი. თავქარიანი “დოქტორი ჰაუსი” ხშირად ვარდება სასაცილო და გამოუვალ სიტუაციებში რომლისგანაც ძირითადად ჯივსის განუმეორებელი ინტელექტის და ერუდიციის წყალობით გამოდიან.

4. ადგილი- Универ
წელი-2008-2011
სეზონების რაოდენობა -5
მსახიობები: ანდრეი გაიდულიანი, ვალენტინა რუბცოვა, მარია კოჟევნიკოვა,ვიტალი გაგუნსკი, არარატ კეშიანი, ალექსეი გავრილოვი.


კომედი კლაბის ჯგუფის მიერ გაკეთებული სერიალი, ჩემი აზრით,  საუკეთესო სხვა ანალოგიურ რუსულ სერიალებში. შექმნელებმა საკაიფოდ მოახერხეს და  კარგად გადმოსცეს რუსი სტუდენტების ძირითადი პრობლემები, როგორიცაა უფულობა, გამოცდების ჩაბარება, საპირისპირო სქესთან ურთიერთობა და ასე შემდგომ.  ყველაფერი  ეს  კარგი და სასაცილო იუმორით არის გაჯერებული. სერიალში კარგი და საინტერესო პერსონაჟებიც არის:  სილვესტრ ანდრეევი– ფორბსის რეიტინგში 52 ადგილზე მყოფი მილიარდერი რომლის შვილიც საერთო საცხოვრებელში მიდის და ასტრონომობას, ედუარდ კუზმინი–სპორტსმენი რომელშიც გაერთიანებულია   ფიზიკური ძალა და წარმოუდგენელი გულუბრყვილობა და რათქმაუნდა სერიალის მშვენება, დღეს უკვე რუსეთის დუმის დეპუტატი მარია კოჟევნიკოვას ალაჩკა.

3. ადგილი- The Job
წელი-2001-2002
სეზონების რაოდენობა-2
imdb შეფასება-8,5
მსახიობები: დენის ლირი,  დენი კლარკი, დიანე ფერი,ბილ ნანნი.

ნიუ–იორკის ერთ–ერთი პოლიციის განყოფილების ცხოვრება სულაც არ არის ისეთი გმირული რომელსაც ჩვენ ჰოლივუდმა მიგვაჩვია,  აქ  მთავარი გმირები არამარტო მოქალაქეებს იცავენ ათასგვარი თაღლითებისგან არამედ საჭიროების შემთხვევაში გვამსაც გადაათრევენ სხვა ტერიტორიაზე, სტატისტიკის არგაფუჭებისთვის, არც ნარკოტიკებზე, სასმელზე და სამსახურებრივი მოვალეობის დროს ლამაზმანის თვალთვალისთვის სპექტექნიკის გამოყენებაზე ამბობენ უარს. მოკლედ ძალიან კარგი სერიალი რომელიც ტელეკომპანია ABC ახალ პოლიტიკას შეეწირა რომელიც ოჯახურ სერიალებზე გადაერთო, აღსანიშნავია სერიალის თითქმის მთელი სტაფი დენის ლირის ახალ სერიალში Rescue Me გადავიდა.

2. ადგილი – Community
წელი 2009-დღემდე
სეზონების რაოდენობა-3
imdb შეფასება-8.9
მსახიობები-გერი ფოსტერი, რის კრასნოფი, დენ ჰარმონი, ენტონი რუსო, ჩევი ჩეიზი.


ერთ–ერთი ყველაზე ორიგინალური სერიალი რაც კი ოდესმე მინახავს, სერიალში ბევრია ამერიკული სიდკომებისთვის დამახასიათებელი  შტამპები რომელთა  გაშარჟება სერიალის ერთ ერთი ფაბულაა.  სერიების დიდი ნაწილი ინტელექტუალური არტჰაუზის სტილშია გადაღებული რაც დამატებით ხიბლს მატევს სერიალს  მაგრამ . მთავარი მაინც  ეს სხვა სერიალების თუ ფილმების გაშარჟებაა, დაწყებული ამერიკული დეტექტივებიდან და დამთავრებული ზომბი ჰორორის ფილმებით. ძალიან კარგად არის ნამუშევარი მთავარ გმირებზეც, მაგ ნახევრად არაბი და ნახევარ პოლონელი ებედი რომელიც ხშირად სერიალში პროტაგონისტად არის წარმოდგენილი და ცალკე მის სერიალს იღებს, ყოფილი  ადვოკატი ჯეფ ვინგერი რომელმაც მის დროზე დიპლომი გააყალბა და ახლა იძულებულია საჯარო კოლეჯში ისწავლოს, მეამბოხე და ანარქისტი ბრიტა პერი, და 1970–1980 იანი წლების ამერიკული კომედიების ერთ–ერთი უმთავრესი ვარსკვლავი ჩევი ჩეიზი, რომელიც სერიალში გადაბერებულ მილიონერ სტუდენტს პირს ხოტორნს თამაშობს რომელიც ახალგაზრობის შენარჩუნებას მარადიული სტუდენტობით ცდილობს.

1. ადგილი Arrested Development
წელი-2003-2006
სეზონების რაოდენობა-3
imdb-9.5
მსახიობები-ჯეისონ ბეიტმანი, პორტია დე როსი. უილ არნეტი, მაიკლ სერა.დევიდ კროსი.

Arrested Development- მოქმედება მდიდარი ოჯახის ირგვლივ ვითარდება, რომლის უფროსიც ციხეში აღმოჩნდება და ყოვლად არადეკვატური ოჯახის უფროსობა ერთ–ერთ შვილს მაიკლს მოუწევს.  სხვა სერიალებიდან განსხვავებით აქ ბევრია დამალული ხუმრობები რომლებსაც მხოლოდ ყველაზე ყურადღებიანი მაყურებელი თუ შეამნევს,  ასევე სერიალის წამყვანის კომენტარებიც და სხვა სერიალების, ფილმების და თუ ისტორიულ მოვლენებზე პარალელები. გარდა ამისა ყოველი სერიალის ბოლოს არის მცირე ჩარტვა მომავალი სერიის შინაარსის რომელიც თითქმის არასოდეს არ ხდება. სერიალის მთავარი, მაინც ბრწყინვალე პერსონაჟებია, შეიძლება ითქვას რომ თითქმის ყველა პერსონაჟი ცალკე შედევრია, მაგრამ არის მაინც ერთი გამონაკლისი ტობიას ფუნკე, ყოფილი ფსიქოლოგი რომელიც ცდილობს საკუთარი თავი მსახიობობაში იპოვოს და სერიალის მიხედვით საკუთარი ორიენტაციის პრობლემებიც აქვს.

ეს სერიალი ძალიან ჰგავს, ჩემი ერთ–ერთი უსაყვარლესი მწერლის რობერტ შეკლის სტილს, აბსურდამდე მისული ისტორიები რომლებიც იმდენად აბსურდულია რომ რეალურია. პასუხი ჩემს კითხვაზე როგორი იქნებოდა ფილმები, რობერტ შეკლის სცენარით რომ გადაეღოთ ამ სერიალით გაეცა.

10 სიმღერა

• 1998 წელს  13 წლის პატარა ბათუმელი ბიჭი ვიყავი რომელსაც რელიგიური კრიზისი ჰქონდა(ვერაფრით ხვდებოდა რატომ იყო გაყოფილი მართლმადიდებლური და კათოლიკური ეკლესიები(ვიცი ბავშვობაში იდიოტური აზრები მაწუხებდა)). ჰქონდა კითხვები და საოცრად მიამიტური აზრები,  მუსიკა მეორეხარისხოვანი იყო მის ცხოვრებაში. მაგრამ პლასებოს გამოჩენამ ჩემს ცხოვრებაში ბევრი რამე შეცვალა,  დღემდე არ დამავიწყდება ემოცია, რომელიც განვიცადე მაშინ, მომღერალი  რომელიც ძალიან ჰგავდა ქალს მაგრამ ქალი არ იყო,  ჯადოსნური ხმა და ანდროგენულიი  სტილი .  დღეს იმ პატარა ბიჭთან აღარაფერი მაკავშირებს მაგრამ ის ემოცია ისევ დარჩა.placebo-pure morning

• დეპეშები, სოციალიზმის, ათეიზმის და კომპიუტერული თამაშებთან ერთად  მერე ალბათ ჩემი ყველაზე რეალური  სიყვარულია, ბათუმში დეპეშ მოუდის ფანი იმ ბედნიერ 1999–2000 იანების დასაწყისში არც ისე ბევრი ადამიანი იყო, სწორედ ამიტომაც ხშირად ვისმენდი ჩემი უახლოესი მეგობრების საეჭვო ხუმრობებს რომ მე დეპეშები ფულს მიხდიან ამ ჯგუფის პიარში. ასეა თუ ისეა never let me down again იყო და არის დეპეშების ჩემი საყვარელი სიმღერა.  

• სტუდენტობამ ჩემში რამდენიმე ცვლილება გამოიწვია, რატომღაც ყველა რეგიონიდან ჩამოსულ სტუდენტს ჰგონია რომ ყველაფერი ცუდი მხოლოდ იქ ხდება სადაც თვითონ ცხოვრობს და თბილისში ყველაფერი სხვანაირად იქნება, ასე იყო ჩემთვისაც მაგრამ მალევე მივხდი რომ იდეაში არაფერი არ იცვლება, არ ვიცი ეს იმის ბრალი იყო რომ მაღლივში ვსწავლობდი თუ ჩემი მაგრამ ფაქტია სტუდენტობას დიდი არაფერი არ შეუცვლია. მხოლოდ აღმოვაჩინე muse და მისი sunburn დიდი ხნის განმავლობაში ჩემი მობილურის ზარად გადაიქცა(გინდათ, საყვარელი მუსიკა აქციოთ საძულველად??? იდეალური მეთოდია)

• სტუდენტობას ლაითი სასიყვარულო ისტორიები  მოსდევს   , არ დავიწყებ ზღაპრების მოყოლას და ჩემს შემთხვევაში ძირითადად ტრაგიკული(ამ პერიოდს ფროიდისტურად ვივიწყებ). იმ პერიოდში ეს სიმღერა  აკვიატებული მქონდა და მეგონა რომ ამით გოგოებს შევაბამდი (ხომ გეუბნებით ვივიწყებ იმ პერიოდს თქო) reamonn -supergirl

• სტუდენტობის მერე, ჩემს ცხოვებაში პირველი სამსახურის პერიოდი დადგა, ვერ წარმომედგინა რომ პირველი სამსახური არა მარაზმული საბანკო სექტორი იქნებოდა, არამედ ტელეკომპანია რუსთავი 2 და გადაცემა ბიზნეს–კურიერი. დღეს ალბათ ვნანობ იმას რომ კონფლიქტის გამო საკუთარი ნებით წამოვედი ტელევიზიიდან მაგრამ მაშინ ეს ნაბიჯი სწორი მეგონა marilyn manson -tainted love

• ყველას ცხოვრებაში იყო  ცუდი სამსახური რომელსაც ვერ იტანდა ან იქნება გულს ნუ გაიტეხთ.  ჩემი  ჯოჯოხეთი,  მანქანების იმპორტიორი კომპანია კავკასიისავტოიმპორტი აღმოჩნდა. იდიოტი შეფები, საოცრად ერთფეროვანი და უინტერესო სტაფი(ერთი ორი გამონაკლისის გარდა)  და ეს ყველაფერი  შეხამებული წარმოუდგენელად უინტერესო საქმიანობით–სხვაგვარად როგორი შეიძლება იყოს მანქანების ნაწილების შესყიდვა და მათი ტრანსპორტიების უზრუნველყოფა, არ ვიცი ეგებ ჩემი ბოროტი ცინიზმის(რის გამოც პერმამენტურად მიბრაზდებიან მეგობრები) მიზეზი ეს პერიოდია 😀  cult of luna- leave me here

• დაახლოებით იმ პერიოდში ჩნდება ჩემს ცხოვრებაში მარქსისზმი, საოცარია მაგრამ ის ჩნდება ერთი ლიბერალის მეშვეობით, რომელსაც რუსი მარქსისტის–ალექსანდრე ტარასოვის რომელიღაც სტატია გამომიგზავნა. ნამეტანი ირონიულია ცხოვრება . neurosis -under the surface 

• დღეს, ჩემს ერთ ლევაკ მეგობარს ველაპარაკებოდი და უცებ მივხდი რომ ქართველი მემარცხენების დიდი ნაწილი ისეთ მუსიკას ვუსმენთ რომ იდეაში ამ მუსიკით ოპტიმიზმი ნამეტანი ძვირი ფუფუნებაა…არ შეიძლება ხალხი რომლებიც სუიციდურ დეტ მეტალს, ან პოს–მეტალს უსმენდეს იყოს ოპტიმისტები, მაგრამ არაოპტიმისტი სოციალისტი 2012 წელს განწირულია.  nocturnal depression-join me with suicide

• ლენინი წერდა “კომუნიზმი, საბჭოთა წყობილება პლუს ელექტრიფიკაციაა”.   დღეს მგონი კომუნიზმი ეს განწირული კაცია რომელი ხრამში იჩეხება და მაინც ცდილობს ამოსვლას, კომუნიზმის უმცროსი ძმა, სოციალ–დემოკრატია კი დაბერებული ახალგაზრდაა რომელსაც ბრძოლა აღარ შეუძლია. თანამედროვე სოციალ–დემოკრატიის ყველაზე დიდი შეცდომა ეს თავდაცვითი სტრატეგიაა, სანამ ჩვენ თავს ვიცავთ და ვცდილობთ ჩვენი მონაპოვარი დავიცვათ მანამდე ვართ კონსერვატორები რომლებიც აფერხებენ “კაპიტალიზმის ” განვითარებას, ალტერნატივა მხოლოდ სრულყოფილი განვითარების გზაა, დაბრუნება საწყისებთან . amenra- aorte 

• დიდი ხანია მეუბნებიან  გაიზრდები და მიხვდები რომ ასაკთან ერთად აუცილებლად უნდა გახდე უსახური და უპრინციპოო, უნდა გყავდეს ოჯახი და შვილები, ლაბრადორი და იპოთეკა. ალაჰის და სხვა არარსებული ღმერთების წყალობით ჯერჯერობით ვახერხებ, ამ ყოველდღიური მარამზმის მოგერიებას და ვიცი რომ უბრალოდ უნდა გავიღვიძო. rosetta -wake

p.s ვიცი ლევანი(აბაშიძე) ამას მაინც მეტყვის მაგრამ მართლა მადლობა იმისთვის რომ ძნ ბევრი კარგი მუსიკა აღმომაჩენინე, (“ჩათრევას ჩაყოლა სჯობიას” კლასიკური მაგალითი)

ახალი წელი ბათუმში

ეს არის  მოკლე ჩანაწერები თუ კომენტარები რომელიც ჩემი ბათუმში ყოფნის დროს გავაკეთე, თემები- დაწყებული სახლში ტელევიზორის ყურებისას გაკეთებული დასკვნებით(როგორც წესი სიბრძნე)  და დამთავრებული ჯოვანი არიგის წიგნის კითხვით(რომლებსაც დავინდობ მკითხველს და ახლა არ დავწერ)

• დავაკვირდი, საკმარისია რომელიმე  ქართულ გადაცემის ყურებისას  რაიმე ინტერესის ნატამალი გამიჩნდეს, რომ აუცილებლად  გადართავენ და მოძებნიან ისეთს რომლის ყურებისას ხშირად გამივლის თავში სუიციდალური აზრები. არადა რა გინდა სულო და გულო,  ცუდი გადაცემების უდიდესი არჩევანია  ქართულ ტელესივრცეში, ხოლო  ახალ წლებზე კი  სათუთად დაგეგმილი გადაცემების მთელი წყებაა რომლებზეც თავის მოკვლა გინდა ხოლო ბონუსად  ტრადიციისამებრ  რომელიმე იუმორინაა .

• ბათუმში, ყოველი ახალი წელი ტანჯვაა, დაწყებული წონის მომატებით და დამთავრებული საშინელი მომღერლების კონცერტებით, ტრადიცია არც წელს დაირღვა,  წონაში არ ვიცი რამდენი მოვიმატე, კიდევ კარგი მანამდე დავიკელი, აი მუსიკალური ტრადიცია კი ხულიო იგლესიასმა გააგრძელა .   ყველაფერი ყველაფრად  მაგრამ ხულიო იგლესიასი ბებიაჩემზე მხოლოდ სამი წლით უმცროსია რაც უკვე იდეაში არის გარანტია იმის რომ ამ კაცის კონცერტი მინიმუმ ახალგაზრდული არ იქნება ხოლო მაქსიმუმ კი უბრალოდ ბერიკაცის გედის სიმღერა იქნება, საბოლოოდ ასეც მოხდა, უბრალოდ დიდი ეჭვი მაქვს რომ ხულიოს ფანი პრეზიდენტი სხვაგანაც იქნება და გედის სიმღერა გადაიდო.

• ვერ ხვდები, თუ ქართული ხალხური სიმღერა არ მომწონს, რატომ უნდა მომეწონოს იგივე ნაგავი ოღონდ გერმანიაში პოპულარული ჯგუფის შესრულებით??? თან მით უმეტეს როდესაც კონცერტის ყურებისას არ მტოვებს შეგრძნება რომ ვუსმენ ძალიან ნაცნობ ქართულ ფოლკლორს რომელსაც ვერ ვიტან ოღონდ კარად გაყიდვადს, აი ისეთ უცხოელ სტუმარს რომ მოეწონება, აქ სიმღერის დროს რომელიღაც დაუარს კინტაურს იქ სხვა და იქნა, კარგად შეფუთული ნაგავი იყიდება და 21 საუკუნეში სიველურით აღტაცებული უცხოელმა შეიძლება ეს გადაყლაპოს მაგრამ აი ქართველს რატომ უნდა მომეწონოს ამას ვერ ვხდები.  ნუ იმედია მიხვდით რომ საუბარი ჯგუფ “შინზე” მქონდა.

• ბავშვობის  მეგობრების წრეში ხშირად  მტანჯავს შეგრძნება რომ ან ისინი გაიზარდნენ ან მე გავიჭედე დროში, საუბრების თემები არა ჩემთვის და ჩემი თბილისური წრისთვის  ტრადიციული: სექსი, პოლიტიკა, რევოლუციები, სოციალიზმი, მუსიკა, კინო და გაუთავებელი ცინიკური კომენტარებია(ხშირად მიზანტროპულიც) არამედ ბინების მშენებლობა, მანქანებს ყიდვა, ცოლის მოყვანის ვარიანტები . ა ჩემი უახლოესი ძმაკაცი დაბერდა,  28 წლისაა და ბინის დამთავრებისთანავე აუცილებლად უნდა მოასწროს ვინმე კარგი აჭარელი ქალიშვილი გოგოს მოყვანა,  კარგი წესი ყოფილა ახალ ბინაში ახალი ცოლის შეყვანა, რა იცი რა ხდება, ეს რაა საუბრის მეორე ნახევარი სამსახურებს ეთმობა, კიდევ კარგი ორი ძმაკაცი ძალოვანი უწყების ოფიცრებია და სამსახურზე არ საუბრობენ მაგრამ მათ საუბრის კომპენსირება ლატარეის საქმეებით და დისტრიბუტორული შუტკებით(ეს უნდა მოისმინო რომ მიხდე რაზე საუბარი) ხდება. როგორც ჩანს 20-22 წლის მეგობრების წრეში ყოფნა ასაკს სერიოზულ დაღს ასვამს. ან ეგებ დროა მეც გავიზარდო და დავიწყო ფიქრი იპოთეკაზე და ვინმე აჭარელი გოგოს მოძებნაზე??? ჰმ ვერ ეღირსებით(ეს ჩემი ოჯახის წევრებს)

• რატომ ჰგონიათ ჩემს ნათესავებს რომ ჩემთან შეხვედრისას აუცილებელია შეკითხვა “უყურე თამაშს”(რა? სად? როდისზეა? საუბარი) და შემდგომი საუბარი თამაშის პერიპეტიებზე,  “აუ რა კითხვა გამაზეს, მე და ჩემმა სამი წლს შვილიშვილმა ერთად ავიღეთ 5 კითხვა, ორი “დაჟე” გუკაჩომ აიღო ვადამდე,  არადა რაღა დასამალია თითქმის არ ვუყურებ და რბილად რომ ვთქვა უკვე მკიდია.  მეორე თემა, ჩემი წონაა ” – აუ ნიკა როგორ მოიმატე(ალბათ ჰგონია რომ მიხარია და მისი წასვლის შემდგომ სიხარულის ზეიმს გავმართავ) ან კარგად ხარ გიხდება(ეს ვარიანტი ხომ საერტოდ მეგაა, კარგი რა თუ მატყუებ რამე სხვა მომატყუე). მეც როგორც კარგ ნათესავს შეეფერება ისე ვიქცევი ვითომ ვერ ვიხსენებ(არად ვიცი ვინ არის) ან უბრალოდ მუსიკას ვრთავ და იგნორს ვუშვებ.

• დიდი ხანია ვცდილობ ამოვხსნა რა არის კარგი ქართული გადაცემის საიდუმლო, დინამიური მოქმედებები??? არა რაღაც არა მგონია.  საინტერესო ისტორია??? არა, ძალიან მოსაწყენია. საინტერესო რესპოდენტები??? ისევ არა ,  აბა რა??? რეცეპტი მარტივია, ვიღებთ ორ სამ ჩამოწერილ ქართველ მომღერალს, ვუმაებთ  ერთ წამყვანს, ამ ყველაფერს ვაზავებთ  აშკარად “ნიკსტატი” დეპრესიული ფონის მუსიკით და რაც მთავარია რაც უფრო ნერვების მომშელი იქნება ქართული მით უკეთესი, ასეთ გადაცემას პრაიმ ტაიმიც გარანტირებული ექნება და ქართველი ერის გულწრფელი სიყვარულიც.

• მაზოხიზმის ცუდი მეთოდია საპატრიარქოს არხის ყურება, ბუნებრივია ჩემი მებრძოლი ათეიზმი ხელს მიშლის იმ სიბრძნის აღქმაში რომელსაც ესა თუ ის წვერებიანი ძია კაცი უბნობს  ტელევიზიაში, მაგრამ საინტერესო უფრო ის არის,  რატომ ჰგონიათ რომ ძველქართულად საუბარი ნებისმიერ სისულელეს ამძაფრებს??? 

• წელს ჯერჯერობით მხოლოდ ერთი შეცდომა დავუშვი( ნუ ჩემი ძმაკაცის სიძის დაწურული ღვინოს დალევა არ ითვლება), “გარიგება-2” ვუყურე, არადა იდეაში  გარიგების პირველი სერია სხვა არაფერია თუ არა  ბავშვობის ერთ ერთი კარგი თუ არა ნორმალური ტელე მოგონება . ქართული ფილმი, რომლის ყურების შემდგომ არ მინდოდა ტირილი ჩემი ერის მომავალზე, აი გარიგების მეორე ნაწილის აღწერისთვის სიტყვები ნამდვილად არ არის საკმარისი, ეს არის- არ ვიცი რა დავარქვა ამას, მონსტრი რომელიც გზად ყველაფერს ანადგურებს, კარგი იუმორისტულ ფილმში არ არის იუმორის ნიშანწყალიც მაგრამ 2 საათი რა ამბავია, ფილმის ბოლოში არის შანსი რომ გაიაზრო შენი არსებობის უბადრუკობა და მიხვდე რომ 2012 წელი მხოლოდ იმიტომ შეიძლება იყოს ბოლო წელი რომ ეს ფილმი მომავალ წლებში არ ნახოს არც ერთმა თაობამ.